نيمه پنهان

وقتی این وبلاگ شروع کردم ميخواستم فقط در مورد خودم بنويسم. چيزايی که دوست دارم يا ندارم .بيشتر دلم ميخواست در مورد نيمه مخفيم که خيلی دوستش دارم بنويسم.نميدونم چرا نشده شايد چون هنوزم دوست دارم به مسايل ديگه بيشتر بپردازم چون هم عاقلانه تر به نظر ميان و هم دهن پر کن تر هستند. ولی سعی ميکنم این تابو رو بشکنم و بيشتر به نيمه پنهانم که خيلی بی ادب و در عين حال هم احساسی و هيجان رو به هر شکلی دوست داره و دنيا هم به يه جايش نيست هم توجه کنم. باور کنيد که نوشتن در مورد خود گاهی سخت تر از گنده گوزی کردن در باره آينده يه مملکت. این به این معنی نيست که هر چی تا حالا نوشتم الکی بوده بلکه فقط اینه که من چيزای ديگه ای هم در گوشه کنار روحم هست که شايد جالب باشند. نوشتن در موردشون هم ميتونه يه تجربه جالب برای خودم باشه در راستای خود شناسی. پس اگه آدم مودبی هستيد و دوست نداريد چيزای نامربوط بخونيد ديگه اینجا نياييد چن من ميخوام اون نيمه پنهان را ازاد کنم ببينم که چی ميشه